Бурханы гайхамшигт зохион байгуулалт ба удирдамж
Би Эзэнд арав гаруй жил итгэсэн бөгөөд чуулганд хоёр жил үйлчилж, дараа нь ажиллахаар гадаад явахдаа чуулганыг орхисон юм. Би Сингапур зэрэг олон газар үзэж, их мөнгө олсон боловч хүчтэй нь хүчгүйгээ ангуучилж, хүмүүс нэг нэгэнтэйгээ өрсөлдөн, бие биеийнхээ эсрэг явуулга хийж, хүн бүр нэгнээсээ илүү урвах гэж хичээдэг орчин үеийн нийгэм дэх энэ оршин тогтнол дунд би хүн хоорондын тоо томшгүй олон ээдрээтэй харилцаатай учирч, бусдын эсрэг үргэлж болгоомжлол тээж явдаг байв. Тэд бас надаас болгоомжилдог байсан нь зүрх сэтгэлийн минь гүнд цаг үргэлж гишгэх ямар ч газаргүй мэт мэдрэмжийг өгдөг байлаа. Ийм маягийн амьдрал бие, сүнсийг минь туйлдуулж орхив. Надад тайтгарал өгдөг ганц зүйл гэвэл судрын зарим хуудсыг товчлон бичсэн миний авч явдаг өдрийн тэмдэглэл л байлаа. Заримдаа би тэдгээрийг уншиж, сүнсэн дэх хоосролоо нөхдөг байв. Чуулганд би олон жил яваагүй боловч Эзэнд чин сэтгэлээсээ үйлчилж чадах чуулган олох гэх нэг л зүйл өнгөрсөн жилээс эхлэн толгойд минь эргэлдэх боллоо. Дараа нь би чөлөөт цагаа ашиглан Малайз дахь том жижиг чуулгануудад явж үзсэн боловч дандаа баяртай очоод, сэтгэл дундуур буцдаг байв. Үргэлж дотор минь ямар нэг зүйл дутагдаж байгаа мэт санагдавч яг юу гэдгийг нь хэзээ ч ойлгож чадахгүй байлаа. Энэ эсрэг тэсрэг байдал дунд би өөр нэгэн туйлд хүрч, зүгээр л интернэтээр видео тоглоом тоглон, кино үзэж, заримдаа шөнөжин тоглож, кинонуудыг ээлж дараалан үздэг байлаа. Ажил, амралтын минь хуваарь замбараагаа алдсан. Ийм зүйл хийж эхлэх үедээ би Эзэн надад сэтгэл дундуур байгааг бүдэг бадаг мэдэж байсан боловч аажмаар ухамсраа алдсан. Яг тэр үед би гар утсаа алдсан. Тухайн үед би дотроо энэ талаар гомдоллож байв. Гар утас минь алга болж, үүний хамтаар олон мэдээлэл алдагдсан бөгөөд Фэйсбүүкт нэвтрэх аргагүй болов… Гаднаа энэ нь муу зүйл байсан ч амьдралын минь шийдвэрлэх мөч болно гэж огт төсөөлөөгүй. Энэ нь яг л Хятадын “Хөгшин эр морио алдлаа, гэхдээ ямар зол завшаан учрахыг хэн мэдэх вэ?” хэмээн зүйр үгтэй адил байсан юм.